امام زمان، حضرت مهدی (ارواحنافداه) می فرمایند:
1. أَنَا خَاتِمُ الْأَوْصِیَاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی.
من آخرين جانشين پيامبر هستم، و به وسيله من است كه خداوند بلا را از خاندان و شيعيانم دور ميسازد.
بحارالأنوار، ج 52، ص 30
2. اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفيقَ الطّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ صِدْقَ النِّيَّةِ وَ عِرْفانَ الْحُرْمَةِ.
بارالها! توفيق بندگي و دوري از گناه؛ و نيّت پاك، و شناخت حرام را به ما عطا فرما.
مصباح كفعمي، ص 281
3. لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِى الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الُْیمْنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا.
اگر شیعیان ما كه خداوند آنها را به طاعت و بندگى خویش موفّق بدارد، در وفاى به عهد و پیمان الهى اتّحاد و اتّفاق مىداشتند و عهد و پیمان را محترم مىشمردند، سعادت دیدار ما به تأخیر نمىافتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل مىشدند.
إحتجاج طبرسي، ج 2، ص 499
4. أَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعوُا فیها إِلى رُواهِ حَدیثِنا، فَإِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْكُمْ وَأَنَا حُجَّهُ اللّهِ عَلَیْهِمْ.
امّا در رویدادها و حوادث زمانه، به راویان حدیث ما رجوع كنید. ایشان، حجّت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم.
كمال الدین، ج2، ص484، ح10، و كشف الغمه، ج3، ص338
5. إِنَّ اللّهَ تَعالى هُوَ الَّذی خَلَقَ الاَْجْسامَ وَ قَسَّمَ الاَْرْزاقَ، لاَِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْم وَلا حالٌّ فی جِسْم، لَیْسَ كَمِثْلِهِ شیءٌ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ، وَأَمَّا الاَْئِمَّهُ (علیهم السلام) فَإِنَّهُمْ یَسْأَلوُنَ اللّهَ تَعالى فَیَخْلُقُ، وَ یَسْأَلوُنَهُ فَیَرْزِقُ، إِیجاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَ إِعْظاماً لِحَقِّهِمْ.
تنها خداوند متعال است كه اجسام را خلق و روزىها را تقسیم كرده است؛ زیرا او جسم یا حلول كننده در جسم نیست. چیزى همانند او نیست. او شنوا و داناست؛ امّا ائمّه (علیهم السلام) چیزى را از خدا مىخواهند و خدا نیز براى آنان خلق مىكند. از خدا مىخواهند، خدا هم روزى مىدهد. خدا چنین مىكند، چون بر خود حتم كرده كه خواسته آنان را اجابت و منزلت و شأن آن ها را عظیم گرداند.
الغیبه شیخ طوسى، ص 294، ح 248
6. إِذا اسْتَغْفَرْتَ اللّهَ فَاللّهُ یَغْفِرُ لَكَ.
اگر از خداوند، طلب مغفرت كنى، خداوند نیز تو را خواهد آمرزید.
كافى، ج1، ص521، ح13؛ و كمال الدین، ج2، ص490، ح13
7. إِنَّ اللّهَ تَعالى لَمْ یَخْلُقِ الْخَلْقَ عَبَثًا وَ لا أَهْمَلَهُمْ سُدًى.
همانا خدايتعالي مردم را بيهوده نيافريده و بدون تكليف و جزا رهايشان نكرده است.
الغيبه شيخ طوسي، ص 174
8. مَنْ كانَ فی حاجَهِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ كانَ اللّهُ فی حاجَتِهِ.
هر كس در اجراي اوامر خداوند كوشا باشد ، خدا نيز وي را در دستيابي به حاجتش ياري مي كند .
بحارالأنوار، ج 51، ص 331
9. سَجْدَةُ الشُّكْرِ مِنْ أَلْزَمِ السُّنَنِ وَأَوْجَبِها.
سجده شكر، از لازم ترین و واجب ترین مستحبات الهى است.
احتجاج، ج2، ص308، و وسائل الشیعه، ج6، ص490، ح8514
10. لا تَتَكَلَّفُوا عِلْمَ ما قَدْ كُفیتُمْ.
خود را براى دانستن آن چه از شما نخواسته اند به مشقت نیندازید.
كمال الدین، ج2، ص485، ح10
11. أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الْعَمي بَعْدَ الْجَلاءِ وَ مِنَ الضَّلالَهِ بَعْدَ الْهُدي وَ مِنْ مُوبِقاتِ الاَْعْمالِ وَ مُرْدِياتِ الْفِتَنِ.
پناه به خدا مي برم از نابينايي بعد از روشن بيني ، و گمراهي بعد از هدايت ، و از اعمال ناشايسته و فتنه هاي نابود كننده .
بحارالأنوار، ج 53، ص 190
12. لَیْسَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ و َبَیْنَ أَحَد قِرابَهٌ، وَ مَنْ أَنْكَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح.
بین خداوند عزّوجلّ و هیچكس قرابت و خویشاوندى نیست، هر كه مرا انكار كند از من نیست، و راهِ او راه فرزند نوح است.
كمال الدین، ص484، ح3، و كشف الغمه، ج3، ص339
13. إِنّی لاََمانٌ لاَِهْلِ الاَْرْضِ كَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانٌ لاَِهْلِ السَّماءِ.
همانا من، امان و مایه ایمنى براى اهل زمینم؛ همانگونه كه ستارهها، سبب ایمنى اهل آسماناند.
كمال الدین، ج2، ص485، ح10، و كشف الغمه، ج3، ص340
14. وَ فی إِبْنَه رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله و سلم) لی أُسْوَه حَسَنَه.
دختر رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فاطمه زهرا (علیها السّلام) براى من، اسوه و الگویى نیكو است.
الغیبه شیخ طوسى، ص286، ح245 و احتجاج طبرسی، ج2، ص279
15. فَلْيَعْمَلْ کُلُّ امْرِء مِنْکُمْ بِما يُقَرَّبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْيَتَجَنَّبْ ما يُدْنيهِ مِنْ کَراهِيَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَإِنَّ امْرَأً يَبْغَتُهُ فُجْأَةً حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلي حَوْبَة.
هر يک از شما بايد به آنچه که او را به دوستي و محبّت ما نزديک ميسازد، عمل کند و از آنچه که مورد پسند و خوشايند ما نبوده و خشم ما در آن است، دوري گزيند، زيرا خداوند به طور ناگهاني انسان را ميگيرد، در وقتي که توبه برايش سودي ندارد و پشيماني او را از کيفر ما به خاطر گناهش نجات نميدهد.
إحتجاج طبرسي، ج 2، ص 324
16. إِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِكُمْ، وَلا ناسینَ لِذَكْرِكُمْ، وَلَوْلا ذلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ الَّلأْواءُ وَاصْطَلَمَكُمُ الاَْعْداءُ.
ما در رسیدگى و سرپرستى شما كوتاهى و اهمال نكرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم، كه اگر جز این بود، دشوارىها و مصیبتها بر شما فرود مىآمد و دشمنان، شما را ریشه كن مىنمودند.
احتجاج طبرسی، ج2، ص323، و الخرائج و الحرائج، ج2، ص903
17. إِنّا يُحيطُ عِلْمُنا بِأَنْبائِكُمْ، وَ لا يَعْزُبُ عَنّا شَىْءٌ مِنْ أَخْبارِكُمْ.
علم و دانش ما به خبرهاي شما احاطه دارد و چيزي از اخبار شما بر ما پوشيده نميماند .
بحارالأنوار، ج 53، ص 175
18. وَ الْعاقِبَهُ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَكُونُ حَمیدَهً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ.
شيعيان ما هنگامي به فرجام نيك و زيباي خداوند ميرسند كه از گناهاني كه نهي شدهاند، احتراز نمايند.
بحارالأنوار، ج 53، ص 177
19. أَكْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ، فإِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُمْ.
براى تعجيل فَرَج زياد دعا كنيد، زيرا همين دعا كردن، فَرَج و گشايش شماست.
كمال الدین، ج2، ص485، ح4، و إعلام الورى، ج2، ص272
20. أَنَّهُ مَنِ اتَّقى رَبَّهُ مِنْ إِخْوانِكَ فِی الدّینِ وَأَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ إِلى مُسْتَحِقّیهِ، كانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَهِ الْمُبْطِلَهِ، وَ مِحَنِهَا الْمُظْلِمَهِ الْمُظِلَّهِ وَ مَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما أَعارَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِ عَلى مَنْ أَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَإِنَّهُ یَكُونُ خاسِراً بِذلِكَ لاُِولاهُ وَآخِرَتِهِ.
همانا، كسى كه در حقوق برادران دینى تو، حریم الهى را نگه دارد و حقوق مالىاى را كه بر گردن دارد، به مستحقّش برساند، از فتنهاى كه انسان را به راه باطل مىكشاند، و از محنتهاى تاریكى كه سایه بر آن افكنده، ایمن خواهد بود، و كسى كه بخل ورزد و از نعمتهایى كه خداوند، به عاریت، در اختیار او گذاشته است، به مستحقّش ندهد، در دنیا و آخرت زیانكار خواهد بود.
احتجاج، ج2، ص325، و بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8
21. مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْغَداهَ إِلى أَنْ تَنْقَضیِ الْنُجُومْ.
ملعون و نفرین شده است كسى كه نماز صبح را عمداً تأخیر بیندازد، تا موقعى كه ستارگان ناپدید شوند.
الغیبه، شیخ طوسى، ص271، ح، و وسائل الشیعه، ج4، ص201، ح4919
22. أمّا أَمْوالُكُمْ فَلا نَقْبَلُها إِلاّ لِتَطَهَّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ وَمَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ، فَما آتانی اللّهُ خَیْرٌ مِمّا آتاكُمْ.
امّا اموال شما، پس آنها را نمى پذیریم، مگر به خاطر این كه پاك شوید. پس هر كه مىخواهد، بپردازد، و هر كه نمىخواهد، نپردازد. آن چه خدا به ما عطا كرده، از آن چه به شما عطا نموده بهتر است.
كمال الدین، ج2، ص484، ح4، و الغیبه، شیخ طوسى، ص290، ح247
23. أَمّا وَجْهُ الاِْنْتِفاعِ بی فی غَیْبَتی فَكَالاِْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إِذا غَیَّبَتْها عَنِ الاَْبْصارِ السَّحابُ.
امّا چگونگى استفاده از من در غیبتم، همانند استفاده از خورشید است هنگامى كه ابرها آن را از دیدگان پنهان نگاه دارد.
كمال الدین، ج2، ص485، ح10، و كشف الغمه، ج3، ص340
24. لَوْلا إِسْتِغْفارُ بَعْضِكُمْ لِبَعْض لَهَلَكَ مَنْ عَلَیْها.
اگر طلب مغفرت و آمرزش برخى از شما براى یكدیگر نبود، تمام اهل زمین هلاك مىگشتند.
دلائل الامامه، ص297
25. مَا أُرْغِمَ أَنْفُ الشَّيْطانِ بِشَيْء مِثْلِ الصَّلوةِ، فَصَلِّها وَ أَرْغِمْ أَنْفَ الشَّيْطانِ.
هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.
بحار الانوار، ج 53، ص 182
26. إن اُستَرْشِدْتَ أُرْشِدتَ، وَ إنْ طَلبتَ وجدتَ.
اگر خواستار رشد و کمال معنوی باشی هدایت میشوی، و اگر طلب کنی مییابی.
بحارالأنوار، ج 51، ص 339
27. إلي الله أَرْغَبُ فِي الْكِفَايَةِ وَ جَمِيلِ الصُّنْعِ وَ الْوَلَايَةِ.
كفايت در كارها و عنايت و سرپرستي در همه امور را تنها از خدايتعالي خواهانم.
بحارالأنوار، ج 25، ص 183
28. قَدْ آذانا جُهَلاءُ الشّيعَةِ وَ حُمَقاؤُهُمْ، وَ مَنْ دينُهُ جَناحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْهُ.
نادانان و كمخردان شيعه و كسانى كه بال پشه از ديندارى آنان محكمتر است، ما را آزردند.
احتجاج طبرسى, ج 1, ص 474، و بحارالأنوار، ج 51، ص 4
29. أنا صاحِبُ الحقِّ... عَلامَةُ ظُهورُ أمرِي كَثرَةُ الهَرَجِ والمَرجِ والفِتَن.
من صاحب حقّم... علامت ظهورم زياد شدن آشوبها و فتنههاست.
بحارالأنوار، ج 51، ص 320
30. أَلْعِلْمُ عِلْمُنا وَ لا شَيْءَ عَلَيْکُمْ مِنْ کُفْرِ مَنْ کَفَرَ.
دانش، دانش ماست و از كفر كافر، گزندي بر شما نيست .
بحارالأنوار، ج 53، ص 151
31. زَعَمَتِ الظَّلَمَةُ أَنَّ حُجَّةَ اللّهِ داحِضَةٌ وَ لَوْ أُذِنَ لَنا فِي الْکَلامِ لَزالَ الشَّکُّ.
ستمكاران پنداشتند كه حجت خدا نابود شدني است ، در حالي كه اگر به ما اجازه سخن گفتن داده مي شد ، شك و ترديد از ميان برداشته مي شد .
بحارالأنوار، ج 51، ص 4
32. فَمَنْ ظَلَمَنَا كَانَ فِي جُمْلَةِ الظَّالِمِينَ لَنَا وَ كَانَتْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ لِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ «أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَي الظَّالِمِين».
كسي كه نسبت به ما ظلم ورزد، از جمله ستمكاراني است كه مشمول لعنت خدا است، چرا كه خدا فرموده است: آگاه باشيد كه لعنت خدا بر ستمكاران است.
بحارالأنوار، ج 53، ص 182
33. أنَا وَ جَمِيعُ آبَائِي... عَبِيدُ الله عَزَّوَجَلَّ.
من و تمامي پدرانم... بندگان خداوند عزّوجلّ هستيم.
بحارالأنوار، ج 25، ص 267
34. إِذا أَذِنَ اللّهُ لَنا فِى الْقَوْلِ ظَهَرَ الْحَقُّ وَ اضْمَحَلَّ الْباطِلُ، وَ انْحَسَرَ عَنْكُمْ.
هر گاه خداوند به ما اجازه دهد كه سخن بگوييم، حقّ ظاهر خواهد شد و باطل سست و ضعيف شده و از ميان شما خواهد رفت.
بحارالأنوار، ج 25، ص 183
35. فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَيْنا، فَعَلَيْنَا الاِْصْدارُ، كَما كانَ مِنَّا الاِْيرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا كَشْفَ ما غُطِّىَ عَنْكُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَكُمْ إِلَيْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الْواضِحَةِ.
از خدا بترسيد و تسليم ما شويد و كارها را به ما واگذاريد، برماست كه شما را از سرچشمه سيراب برگردانيم، چنانكه بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پي كشف آنچه از شما پوشيده شده نرويد و مقصد خود را با دوستي ما بر اساس راهي كه روشن است به طرف ما قرار دهيد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 179
36. فَلا ظُهُورَ إِلاّ بَعْدَ إِذْنِ اللّهِ تَعالى ذِكْرُهُ وَ ذلِكَ بَعْدَ طُولِ الاَْمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلاءِ الاَْرْضِ جَوْرًا.
ظهوري نيست مگر به اجازه خداوند متعال، و آن هم پس از زمان طولاني و قساوت دلها و فراگير شدن زمين از جور و ستم.
إحتجاج طبرسي، ج 2، ص 478
37. أَنَا بَقِيَّةٌ مِنْ آدَمَ وَ ذَخيرَةٌ مِنْ نُوح وَ مُصْطَفي مِنْ إِبْراهيمَ وَ صَفْوَة مِنْ مُحَمَّد(صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعينَ).
من باقيمانده از آدم، و ذخيره نوح، و برگزيده از ابراهيم، و خلاصه محمّد (صلوات الله علیهم أجمعین) هستم.
بحارالأنوار، ج 52، ص 238
38. قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا.
دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست، پس هرگاه او چیزی را اراده کند، ما نیز همان چیز را اراده میکنیم.
بحارالانوار،ج52،ص51
39. إِنَّ فَضْلَ الدُّعاءِ وَ التَّسْبيحِ بَعْدَ الْفَرائِضِ عَلَي الدُّعاءِ بِعَقيبِ النَّوافِلِ کَفَضْلِ الْفَرائِضِ عَلَي النَّوافِلِ.
فضيلت دعا و تسبيح بعد از نمازهاي واجب در مقايسه با دعا و تسبيح پس از نمازهاي مستحبي، مانند فضيلت واجبات بر مستحبّات است.
احتجاج، ج2، ص308، و وسائل الشیعه، ج6، ص490، ح8514
40. عافانَا اللهُ وَ إیّاکُم مِنَ الفِتَنِ وَ وَهَبَ لَنا ولَکُم روحَ الیَقینِ وَ اَجارَنا وَ إیّاکُم مِن سُوءِ المُنقَلِب.
خداوند متعال ما و شما را از فتنهها و آشوبها محفوظ بدارد و به شما روح یقین عطا فرماید و همگی را از بد عاقبتی حفظ نماید.
الغیبه، شیخ طوسی، ص285، و منتخب الانوار، ص117
التماس دعای فرج